Hōjō Tokimune 北条 時宗 (1251-1284) to jedna z ważniejszych postaci w historii Japonii. Należał do rodu Hōjō, który de facto sprawował władzę podczas tzw. siogunatu Kamakura (1185-1333).
W wieku 18 lat został mianowany tytułem shikken, czyli regenta shoguna. Podczas jego rządów wszystkie trzy oficjalne władze, czyli cesarz, regent cesarza oraz doradca cesarza, zostały zupełnie zmarginalizowane przez przedstawicieli rodu Hōjō. Było to możliwe dzięki twardym rządom.
Okres Kamakura to czas wielkiego najazdu mongolskiego na Japonię. Tokimune zdecydował, że nie będzie płacił okupu Mongołom, którzy przejęli władze w Pekinie. Po pierwszej nieudanej inwazji w 1247, Mongołowie ponownie zostali pokonani, tym razem za pomocą „boskiego wiatru” kamikaze, czyli tajfunu, który zmiótł ich wojska z powierzchni morza i ziemi, zapewniając Japończykom zwycięstwo. Być może była to również zasługa bóstw – dwór cesarki nakazał wszystkim świątyniom modlić się o zwycięstwo nad wrogami.
Był to nie tylko silny władca, ale także propagator buddyzmu zen, który właśnie dzięki Hōjō Tokimune rozprzestrzenił się na terenie Japonii. Z kolei ta odmiana buddyzmu miała też silny wpływ na ukształtowanie kodeksu samuraja, czyli bushido, również spopularyzowanego dzięki Tokimune.
Osoby zaciekawione tą postacią historyczną i jej dokonaniami mogą połączyć przyjemne z pożytecznym, oglądając serial „Hōjō Tokimune” wyprodukowany w 2001 roku. Rolę ojca Tokimune, Tokiyoriego, gra znany aktor Ken Watanabe.
Źródła zdjęć: plala.org.jp, nhk-ondemand.jp
