Takeami ( 竹編み ) to sztuka tworzenia przedmiotów z bambusa, czyli takezaiku ( 竹細工 ). W Japonii występuje około 600 rodzajów bambusa, niektóre endogeniczne. Phyllostachys bambusoides potrafi urosnąć do wysokości nawet 22 metrów i średnicy 15 centymetrów. Bambus jest przydatnym surowcem, jest giętki, rośnie prosto, nie więdnie szybko. Przez to jest bardzo dobrym tworzywem. Od dawnych czasów Japończycy wykorzystywali drewno bambusowe do tworzenia instrumentów, broni, miejsc do schronienia się jak i różnego rodzaju pudełek. Z pasków pociętego bambusa wykonywane są też „wazony” do sztuki układania kwiatów czyli, 生け花 (układanie kwiatów) 活け花 (ożywianie kwiatów) – ikebana.
Pierwsze wzory i sposoby budowania kwiatowych koszy, „wazonów” zostały zapożyczone z Chin. Styl chiński cechował się symetrią i w Japonii nazywany jest 唐物 (karamono). Dopiero w XVI w. Japończycy wykształcili swój własny styl. Cechował się on prostotą, surowością, niesymetrycznością i nazywał się 和物 (wamono).
Istnieje wiele technik plecenia przedmiotów z pasków bambusa. Każdy region Japonii ma własne techniki, którymi się charakteryzuje. Na zdjęciu w kolejności: 四つ目編み (Yotsumeami, cztery sploty), 六つ目編み (Mutsumeami, sześć splotów), 八つ目編み (Yattsu-me ami, osiem splotów), 網代編み (Ajiro ami, splot ami-shiro), ござ目編み ( Go za-me ami, splot szydełkowy), 松葉編み (Matsuba ami, splot matsuba), 菊底編み (Kikuzoko ami, splot kizuko), 輪弧編み (Wa ko ami, splot łukowy)
