Bentō 弁当 (zwane również obentō お弁当) jest jednoporcjowym posiłkiem na wynos kupowanym lub przygotowanym w domu, bardzo popularnym wśród Japończyków. Tradycyjne bentō składa się z ryżu, ryby lub mięsa oraz z marynowanych lub gotowanych warzyw. Zazwyczaj bentō zapakowane jest w specjalne pudełko, a potrawa swoim wyglądem nieraz przypomina małe dzieło sztuki. Pudełka lunchowe bentō można kupić w wielu miejscach w Japonii: na dworcach, w domach towarowych, lecz również w specjalnych sklepach bentō (弁当屋 bento-ya). Japończycy z pietyzmem przygotowują bentō dla małżonka, dzieci czy po prostu siebie.
Bentō może być przygotowane w stylu kyaraben – jedzenie wtedy jest tak ułożone by przypominało bohaterów popularnych kreskówek (anime), komiksów (manga) lub gier video. Inny styl to oekakiben – jedzenie jest tak udekorowane, że przypomina ludzi, zwierzęta, rośliny, budynki. Aby stworzyć poszczególne elementy obrazka używa się specjalnych foremek i wycinarek do żywności. Ich wybór w sklepach z rzeczami do gospodarstwa domowego w Japonii jest ogromny. Oprócz tego do stworzenia idealnego bentō potrzebne są również papilotki oddzielające poszczególne składniki od siebie oraz plastikowe wykałaczki do nadziewana jedzenia trudnego do schwytania pałeczkami.
Historia bentō
Tradycja bentō rozwinęła się prawdopodobnie w okresie Edo (1603-1867). Japończycy, którzy przybywali by zobaczyć teatr noh lub kabuki przygotowywali sobie małe posiłki do spożycia między aktami. W okresie Meiji (1868-1912), jako że szkoła nie zapewniała lunchu, uczniowie i nauczyciele zaczęli przynosić swoje bentō do szkoły. Bentō szczególnie popularne stało się w latach 80-tych. Przygotowywały je mamy dla swoich dzieci do szkoły, żony dla mężów do pracy, rodziny na wycieczki i pikniki. Z reguły bentō zawijano w furoshiki, chustę, która używana była jako torba, a po rozwiązaniu jak obrus.
Wybrane rodzaje bentō:
- shokado bentō – w tradycyjnym czarnym, lakierowanym pudełku
- chūka bentō – z chińskim jedzeniem (zimne dania-przekąski)
- kamameshi bentō – sprzedawane na stacji kolejowej Nagano, przyrządzane i serwowane w glinianym garnku
- makunouchi bentō – z ryżem, marynowanymi śliwkami ume (umeboshi), kawałkiem pieczonego łososia, rozdrobnionego jajka
- noriben – z wodorostami nori zanurzonymi w sosie sojowym pokrywające gotowany ryż
- sake bentō – z kawałkiem pieczonego łososia, jako główne danie
- shidashi bentō – przyrządzane przez restauracje i dostarczane w porze lunchu. Zwykle tempura (mieszanka morska), ryż i marynowane warzywa
- tori bentō – z kawałkami gotowanego kurczaka i ryżu w sosie
- hinomaru bentō – z gładkiego białego ryżu i umeboshi w centrum, dzięki czemu przypomina flagę Japonii (hinomaru)
Rodzaje ze względu na miejsce zakupienia lub czas zjedzenia:
- Hokaben – bentō kupione na wynos w sklepach bentō
- Hayaben – bentō zjedzone przed porą lunchową
- Ekiben – bentō sprzedawane na dworcach kolejowych
- Soraben – bentō sprzedawane na lotniskach, do zjedzenia w samolocie
źródła zdjęć: entabe.jp, girlschannel.net, shidashibento.com, cataso.jp
