Jednym z najbardziej ekonomicznych środków transportu w Japonii są autobusy nocne (yakō basu) 夜行バス. Autobusy dalekobieżne kursują także za dnia, jednak podróż nocą pozwala zaoszczędzić na czasie i kosztach noclegu. W ten sposób możemy maksymalnie wykorzystać czas naszego pobytu w Japonii – wczesnym rankiem docieramy do miejsca docelowego i możemy ruszać na podbój miasta.
Przejazd autobusami nocnymi oferuje wielu przewoźników – oferta jest bardzo zróżnicowana zarówno pod względem cenowym jak i standardu. Przykładowo przejazd na trasie Tokio-Kioto może kosztować od 2000 do ponad 8000 jenów, jednak nawet u tego samego przewoźnika ceny różnią się w zależności od dnia – lepiej unikać podróży w weekendy (najdroższe bilety są w piątki) oraz w okresie japońskich świąt i długich weekendów. Najtańsze autobusy to modele z 4 siedzeniami w jednym rzędzie – jest w nich stanowczo za mało miejsca na nogi, a siedzenia prawie w ogóle się nie rozkładają. Lepiej trochę dopłacić, bo za około 3500-5000 jenów można znaleźć autobusy z większą ilością miejsca na nogi (ゆったり), podnóżkiem, miękkim oparciem opuszczanym do kąta 120-140 stopni i zasłonkami wkoło siedzenia, które dają poczucie prywatności. W tej klasie do standardowych dodatków należą: koc, poduszka, jednorazowe kapcie, opaska na oczy i stopery. Najbardziej ekskluzywne modele posiadają mniej rzędów i maksymalnie po 3 siedzenia w rzędzie, a ponadto wyposażone są w rozkładane do kąta minimum 120 stopni fotele typu samolotowego z funkcją masażu, bezpłatny dostęp do internetu i gniazdko do ładowania komórki. Niektóre autobusy są wyposażone w toalety, jednak wpływa to znacząco na cenę biletu. Lepiej zainwestować w podwyższony standard samego pojazdu, bo z ubikacji można skorzystać w czasie postoju. Na omawianej trasie jest od 2 do 4 postojów w „punktach serwisowych”, które wyposażone są w toalety, stoiska gastronomiczne i sklepy z pamiątkami (lub przynajmniej w sklep całodobowy). Wybierając przewoźnika warto zwrócić uwagę na liczbę kierowców – ze względów bezpieczeństwa lepiej, żeby było ich dwóch. Czas przejazdu na odcinku Tokio-Kioto kształtuje się w granicach od 6 do 8 godzin.
Autobusy odjeżdżają ze stanowisk w rejonie największych dworców kolejowych, w przypadku Tokio są to najczęściej okolice dworców Tokio, Shinjuku 新宿駅, Ikebukuro 池袋駅, Ueno 上野駅, Shibuya 渋谷駅 lub Shinagawa 品川駅. Niektóre firmy mają własną poczekalnię, która często wyposażona jest w toalety, łazienkę, przebieralnię i nawet komputery z darmowym dostępem do internetu. To niezwykle przydatne, gdyż w godzinach odjazdów autobusów (22:30-00:30) dworce i punkty usługowe w ich rejonie są już często zamknięte. Wówczas jedynym wyjściem jest oczekiwanie na miejscu zbiórki, co w przypadku niesprzyjającej aury może być niezbyt przyjemnym doświadczeniem. Ciekawostką są także autobusy przeznaczone wyłącznie dla kobiet. Natomiast dokonując rezerwacji miejsca w regularnych autobusach często trzeba podać płeć – w przypadku osób podróżujących w pojedynkę większość przewoźników stara się usadzać koło siebie osoby tej samej płci. To drobny gest, ale niewątpliwie świadczy o dbałości o samopoczucie podróżnych.
Źródła zdjęć: japan-guide.com
