Podczas pobytu w Japonii, zarówno na dworcach jak i w ekskluzywnych domach towarowych, możemy się spotkać z dwoma rodzajami toalet: tradycyjnymi ubikacjami kucanymi – w stylu japońskim (washiki 和式) oraz z zaawansowanymi technologicznie muszlami klozetowymi w stylu zachodnim (yōshiki 様式), które nieprzerwanie są przedmiotem zainteresowania zagranicznych turystów odwiedzających Kraj Kwitnącej Wiśni.
Toalety w stylu zachodnim, składające się z muszli klozetowej i zintegrowanego bidetu, zwane są popularnie washlet (jap. woshuretto) – od modelu toalety produkowanego przez japońskiego potentata w tej dziedzinie – firmę Toto. Do podstawowych funkcji należą: automatycznie podnoszona i opuszczana klapa i deska klozetowa, podgrzewana deska klozetowa, funkcja mycia odbytu i sromu z wielostopniową regulacją ciśnienia wody, suszenie strumieniem ciepłego powietrza oraz automatyczne spłukiwanie. W bardziej zaawansowanych modelach można także regulować temperaturę wody i siedziska oraz ułożenie i kąt nachylenia dysz myjących. Najnowsze toalety posiadają też funkcję automatycznej dezynfekcji muszli, oszczędzania wody i energii elektrycznej oraz wyposażone są w czujnik rejestrujący ruch i nacisk, który powoduje podgrzewanie deski klozetowej jedynie w czasie jej użytkowania. Część modeli posiada zintegrowany panel sterowania znajdujący z boku muszli lub wyposażony w więcej funkcji panel bezprzewodowy zamontowany na ścianie. Niektóre domowe toalety wyposażone są w kran i małą umywalkę umieszczone na górze zbiornika z wodą, a woda wykorzystana do mycia rąk jest następnie używana do spłukania toalety.
Większość przycisków jest wyposażonych w piktogramy, choć nieraz zdarza się, że kluczowe guziki, np. powodujące spuszczenie wody, opisane są jedynie znakami chińskimi (kanji), co wywołuje częstą frustrację zagranicznych gości nieznających języka japońskiego. Szczegółowy opis poszczególnych przycisków będzie tematem osobnego wpisu.
Powszechnym elementem wyposażenia damskich toalet jest otohime (音姫, dosł. dźwiękowa księżniczka) – przycisk imitujący odgłos spuszczanej wody, który może stanowić zintegrowany element panelu sterującego muszli lub przyjmować formę osobnego panelu zamontowanego na ścianie z przyciskiem lub czujnikiem zbliżeniowym – po jego naciśnięciu lub zasłonięciu dłonią emitowany jest dźwięk. Rozwiązanie to wprowadzono w celu ograniczenia zużycia wody, ponieważ wiele kobiet wprawiały w zażenowanie odgłosy towarzyszące wydalaniu i chcąc je zagłuszyć wielokrotnie spuszczały wodę.
Choć w dużych miastach i domach towarowych toalety w stylu zachodnim są normą, to jednak ubikacje publiczne, szalety dworcowe, toalety w parkach, świątyniach, tradycyjnych restauracjach i w starym budownictwie często wyposażone są jedynie w ubikacje kucane. W przypadku podróżowania, zwłaszcza po prowincji, warto nosić ze sobą niewielki zapas papieru toaletowego (lub zbierać paczkowane chusteczki rozdawane na ulicach jako reklama) oraz ręczniczek do wytarcia dłoni po ich umyciu.