Gest, który pojawia się niemal automatycznie, gdy Japończycy wykonują zdjęcia. Dlaczego piisu (ピース) stał się tak popularny i na stałe wpisał się w japońską kulturę?
Piisu, czyli gest ręki, w którym uniesione i rozstawione są palec wskazujący i środkowy (literka V), a pozostałe palce są zaciśnięte, po raz pierwszy został wykorzystany w znaczeniu ”zwycięstwo” przez wojska alianckie w czasie II wojny światowej, a nawet samego Winstona Churchilla. W latach 60-tych XX wieku gest ten w znaczeniu ”pokój” stał się symbolem amerykańskiej kontrkultury i ruchu hippie, zdecydowanie sprzeciwiającej się wojnie i jakiejkolwiek przemocy. Przypuszcza się, iż właśnie wraz z rozprzestrzenianiem się hipisowskich haseł i wdrażaniem ich na gruncie japońskim piisu pojawił się po raz pierwszy w Japonii. Gestu używali również Yoko Ono i John Lennon.
Lata 70-te i 80-te spopularyzowały jego użycie. Jedna z teorii mówi, że niemałe zasługi w popularyzacji tego gestu w Japonii miała łyżwiarka figurowa Janet Lynn. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Sapporo w 1972 r. łyżwiarka upadła, co spowodowało, że zajęła III miejsce. Pomimo upadku podniosła się z uśmiechem i pokazała gest piisu. Japończykom bardzo spodobała się ta postawa- pełna godności pomimo porażki. Media japońskie przez długi czas pokazywały jej gest.
Nawet w reklamie firmy Konica z 1972 r. został wykorzystany przez aktora Juna Inoue i uważa sie, że to własnie ta reklama najbardziej przyczyniła się do popularyzacji znaku wśród Japończyków.
Stopniowo gest ten utracił swoje pierwotne znaczenia i stał się po prostu ”pozą do zdjęć”. Początkowo tylko dzieci i młodzież wykonywali piisu do zdjęć, obecnie dorośli również często się nim posługują. Według większość piisu sprawia, że osoba wychodzi na zdjęciach uroczo i wesoło.
źródła zdjęć: jleague.com, jaa2100.com, tisen.jp, watch-monster.com