Jeżeli zwracamy uwagę na koszty, lepiej w czasie pobytu w Japonii unikać korzystania z taksówek. Zwłaszcza w japońskich metropoliach ze znakomicie rozwiniętą siecią transportu publicznego jest to często zbyteczna ekstrawagancja. Jednak może być to niezbędne w przypadku późnych powrotów z nocnych eskapad, gdyż pociągi i autobusy miejskie przestają kursować w okolicach północy. Podobnie w mniejszych miastach, na prowincji, czy w Kioto, gdzie sieć transportowa jest słabiej rozwinięta, skorzystanie z taksówki może być kuszącą alternatywą, która jest nawet opłacalna, jeżeli podróżujemy w grupie trzech lub więcej osób na krótkich dystansach.
Choć przejażdżka taksówką nie należy do najtańszych, to może stać się ciekawym doświadczeniem. Japońscy taksówkarze, podobnie jak inni pracownicy sektora usługowego, noszą mundurki, a niektórzy zakładają nawet lśniące nieskazitelną bielą rękawiczki.
Kierowca japońskiej taksówki
Radzimy zwrócić uwagę na sposób wsiadania i wysiadania z taksówki – tylne drzwi pojazdu są bowiem zwykle automatycznie otwierane i zamykane przez taksówkarza. Rozwiązanie to jest prawdopodobnie podyktowane japońskim pragmatyzmem – dzięki niemu klient ma zawsze wolne ręce, co jest przydatne zwłaszcza w przypadku wsiadania z dużymi zakupami lub sporym bagażem. Drzwi sterowane są automatycznie i otwierają się ze sporym impetem, dlatego w żadnym wypadku nie należy zbliżać się do pojazdu i ciągnąć za klamkę. Lepiej stanąć w bezpiecznej odległości od taksówki i poczekać aż drzwi się otworzą. Jeśli nie są otwierane automatycznie, kierowca sam wysiądzie i nam je otworzy.
Trzeba uważać, żeby nie zostać uderzonym otwierającymi się drzwiami
Taksówkę można zatrzymać na ulicy lub udać się na postój, zlokalizowany najczęściej przy głównym wyjściu z dworca kolejowego. W sieci można również znaleźć numery telefonów, pod którymi zamówimy taksówkę po angielsku, jednak jest to usługa dostępna głównie w dużych miastach jak Tokio.
Wolną taksówkę najczęściej sygnalizuje umieszczona z dołu przedniej szyby czerwona plakietka z napisem 空車, natomiast wieczorem – zapalona lampka na dachu. Zaś zielona tabliczka ze znakami 賃走 wskazuje na zajęty pojazd. Inne możliwe oznaczenia to: 迎車 – taksówka zarezerwowana, jadąca po klienta oraz 回送 – niedostępna, najczęściej wracająca do centrali firmy. W przypadku nieznajomości języka japońskiego lepiej mieć ze sobą kartkę z adresem miejsca podróży, a najlepiej mapę okolicy. Taryfa różni się w zależności od miejsca, firmy taksówkarskiej i wielkości pojazdu. Za dnia najczęściej płaci się 600-750 jenów za pierwsze 2 kilometry, a następnie opłata wzrasta o 80-90 jenów za każde 300-400 metrów. Licznik także bije, jeżeli taksówka się nie długo nie porusza, np. stojąc w korku. Stawki obowiązujące późnym wieczorem i nocą są ok. 20 procent wyższe od dziennych.
Oto kilka przydatnych zwrotów, kiedy będziemy podróżowali w Japonii taksówką:
_____ made onegaishimasu. (_____までお願いします。)
Proszę zawieźć mnie do _____ .
[pokazując na mapie] Koko made onegaishimasu. (ここまでお願いします。)
Proszę zawieźć mnie tutaj.
Koko de oroshite kudasai. (ここで下ろしてください。)
Proszę wysadzić mnie tutaj.
Ryōshūsho onegaishimasu. (領収書お願いします。)
Poproszę o rachunek (paragon).
Arigatō gozaimasu. (ありがとうございます。)
Dziękuję bardzo.
źródło zdjęć: fujitaxi.com, ntt-card.com, mainichi.jp
