Od 1948 roku w Japonii 5 maja obchodzi się Dzień Dziecka – Kodomo no Hi こどもの日. Dawniej był to Dzień Chłopca, a jeszcze wcześniej był nazywany tango no sekku 端午の節句(tan 端 to dzień konia przypadający w piąty dzień piątego miesiąca, go 午 oznacza Konia z chińskich znaków zodiaku, a sekku 節句 – festiwal). Tradycje Dnia Chłopca są wciąż żywe, a nawet można powiedzieć, że wcale się nie zmieniły, dlatego dziewczynki przystosowały się do chłopięcych tradycji (razem z chłopcami składają z papieru hełmy żołnierskie). Obchodzone w marcu święto dziewczynek Hina matsuri i majowy Dzień Dziecka są mimo wszystko bardzo do siebie podobne. Oba święta wywodzą się z Chin, związane są z dziećmi, a ich celem jest zabezpieczenie pociech przed siłami nieczystymi.
W epoce Heian (794-1185) yomogi i shobu wieszano u powały domów, by odpędzić zło, ale i dziś zwyczaj ten jest szeroko praktykowany. Często też rośliny same porastają tradycyjne domy wiejskie, grubo kryte strzechą. Irysy tak blisko związane są z tym świętem, że Dzień Chłopca nazywany był często shobu-no sekku, czyli Święto Shobu.
Inne zwyczaje z shobu to picie sake z płatkami irysów i shobu-no yu czyli gorąca kąpiel z pachnącymi liśćmi irysa. Shobu-no yu nadal jest tak popularny, że Japończycy chodzą wtedy nawet do łaźni publicznych reklamujących niezapomniane wrażenia podczas kąpieli w irysach.
Rodziny, które nie mają dostępu do świeżych roślin, a nie chcą kąpać się w łaźni sentou, kupują w kwiaciarniach irysy, żeby urządzić ceremonialną kąpiel w domu. Podobno stosowanie się do wszystkich zwyczajów związanych z shobu i świętem Tango: gwarantowało odrzucenie wpływów sił nieczystych i wprawiało świętujących w pozytywny nastrój. Wpływało zbawiennie na ich samopoczucie, łatwiej było znosić trudy ciężkiej pracy rolniczej i nadchodzących upalnych dni lata.
Smukłe, pasiaste liście shobu przypominają kszałtem ostrze miecza, dlatego chłopcy często bawią się nimi w walki mieczami. Tango no sekku pierwotnie miało na celu oczyszczenie ze złych mocy na początku sezonu rolniczego, ale w średniowieczu, gdy dominacja klasy wojowników była bardzo znacząca, przemianowano je na święto poświęcone sztuce wojennej, a dopiero później nazwano je Dniem Chłopca.
Lalki-wojownicy po raz pierwszy pojawiły się podczas tango no sekku w XVII wieku, prawdopodobnie jako naśladownictwo Święta Lalek dla dziewczynek. Wystawia się wtedy pięknie wykonane lalki wojowników i bohaterów wojennych Japonii, które mają prawdziwą zbroję, miecz, hełm i łuk. Są one symbolem siły i bezpieczeństwa dziecka.
Specjalne przysmaki na Dzień Chłopca zwane kashiwa mochi かしわ餅 to lepkie ciastka ryżowe, wypełnione pastą z czerwonej słodkiej fasolki azuki, podawane na liściach dębu i chimaki ちまき- ubite kleiste ryżowe ciastka gotowane na parze, zawinięte w kształt ostrych stożków (też przypominące shobu) w liściach bambusowych . Ostatnio pojawiły się w sklepach również czekoladowe chimaki, owinięte w plastikowe liście imitujące bambus i czekoladowe hełmy dla małych wojowników.
źródła zdjęć: ando-doll.com, wanpug.com, flickr, search.yahoo.co.jp, iromegane.com