Kendō 剣道, w tłumaczeniu ”droga miecza” jest sztuką walki wywodzącą się od szermierki japońskich samurajów (kenjutsu). Prowadzona jest za pomocą bambusowego miecza (shinai 竹刀), który pierwotnie służył do dynamicznego treningu szermierki samurajów.
Walki kendo oraz sama nauka i doskonalenie umiejętności wojownika odbywa się zawsze w oparciu o bushidō 武士道, samurajski kodeks postępowania, który jest zbiorem reguł odnośnie postępowania, także w życiu codziennym. Wojownicy twierdzą, że jest to styl życia, swoista filozofia życia i moralności.
Do treningu kendō potrzebny jest specjalny ekwipunek. Oprócz wymienionych już bambusowych mieczy zakłada się specjalną zbroję zwaną bōgu 防具, składającą się z maski men, ochraniacza na pierś dō i ochraniacza na pas tare. Ręce są chronione specjalnymi rękawicami zwanymi kote.
Szacuje się, iż obecnie kendo uprawia na świecie ok. 5 mln. ludzi. Co 3 lata odbywają się mistrzostwa świata, natomiast w pozostałych latach mistrzostwa Europy. W Polsce istnieje wiele szkół kendo, Polski Związek Kendo zrzesza ponad 20 klubów z całego kraju.
