Gry karciane pojawiły się na Archipelagu Japońskim za sprawą Europejczyków. Szybko jednak zaprzestano w nie grać ze względu na zakaz uprawiania hazardu. Najwcześniejsza wzmianka o kartach Hanafuda (花札) pochodzi z 1816 roku, kiedy to karty zostały zarejestrowane jako zakazane narzędzie hazardowe. Dopiero w epoce Meiji ( 1868-1912) gry karciane wróciły do łask i, co ciekawe, w roku 1889 Fusajiro Yamaguchi założył znaną również dziś firmę Nintendo (任天堂) właśnie w celu produkcji kart Hanafuda.
W latach 70. i 80. XX wieku cieszyły się one dużą popularnością wśród japońskiej mafii yakuza.
Karty zdobią tradycyjne motywy roślinne i zwierzęce. W talii znajduje się ich 48. Są one podzielone na 12 miesięcy, a każdemu z nich przyporządkowane są cztery różne karty z danymi wartościami punktowymi. Typowy miesiąc składa się z dwóch kart z motywem roślinnym (1 punkt), jednej karty ze zwojem (5 punktów) i jednej karty z motywem zwierzęcym lub symbolicznym (10 lub 20 punktów).
Talię kart można wykorzystywać do różnych gier. Jedną z nich jest np. Koi-koi (こいこい), chociaż akurat tutaj nie wykorzystuje się systemu punktów, a gracze rywalizują o to, żeby być pierwszym, który skompletuje zestaw określonych kart. Po ukończeniu takiego zadania, można zdecydować czy chce się zakończyć grę, czy może podjąć się próby utworzenia kolejnego zestawu. W tym drugim przypadku mówi się właśnie koi-koi, czyli chodź!
Źródło: tankawanka.wordpress.com
