Kuchnia japońska cieszy się ogromną popularnością niemal na całym świecie. W ostatnich latach w Polsce powstało wiele restauracji serwujących rāmen (ラーメン) i potrawa ta nieprzerwanie zyskuje nowych entuzjazmów. Jeszcze innym flagowym przykładem kuchni japońskiej jest tempura (天ぷら tenpura).
Tempurą określić można zarówno owoce morza, ryby, mięso czy warzywa. Istotą nie jest tutaj sam produkt, a raczej charakterystyczne, cienkie ciasto, w jakim zostaje obtoczony i smażony później na głębokim oleju. Do wykonania takiego ciasta wykorzystuje się najczęściej mąkę pszenną i wodę, chociaż w Japonii znaleźć można gotowe mieszanki do wykonania tempury. W zależności od tego, co chcemy w takim cieście panierować, powinno być ono rzadsze dla ryb czy warzyw i gęstsze w przypadku owoców morza czy ryb tłustych. Niezwykle ważnym jest, by woda do przygotowania tempury była zimna, ponieważ nadaje jej to pożądaną chrupkość. Ponadto ciasto musi być dobrze napowietrzone i świeżo przygotowane, bo w innym wypadku tekstura może stać się gumowata.
Istnieją różne warianty tempury, różne sposoby jej przygotowania. W niektórych rejonach np. do ciasta dodawane jest jeszcze jajko; inne zaś słyną z najlepszych panierowanych warzyw czy ryb. Co jednak istotne tempurę przygotowuje się zawsze z użyciem oleju roślinnego, często sezamowego bądź ryżowego. Może być ona samodzielnym daniem albo dodatkiem np. do makaronu udon. Najczęściej jednak podaje się ją z sosem tentsuyu (天汁), którego głównymi składnikami są dashi, sos sojowy i mirin.
Chociaż tempurę niewątpliwie zaliczyć można do jednych z bardziej charakterystycznych potraw kuchni japońskiej, interesującym jest fakt, że nie jest to danie rdzennie japońskie. Do Japonii przybyło wraz z jezuitami z Portugalii w XVI wieku. Od tamtej pory tak bardzo wrosło jednak w japońską kuchnię, że obecnie wielu Japończyków może być nawet nieświadomych jego pochodzenia.
Źródło zdjęcia: https://www.kobejones.com.au/
