W Japonii od wieków dzieci bawią się kendamą czy bączkiem komą lub puszczają latawce tako. Tradycyjne gry, zabawy i zabawki przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Niektóre gry wymagają zręczności i precyzji, inne logicznego myślenia i wcześniejszego planowania kilkunastu następnych ruchów przeciwnika. Aby zostać mistrzem należy się uzbroić w cierpliwość, a jednocześnie podejść z ciekawością do tego, ile technik, sposobów gry może dać jedna gra!
W Polsce istnieje kilka klubów oraz kół zainteresowań japońskimi grami, np. Klub Japoński organizuje co roku Festiwal Gier i Zabaw, natomiast Koło Gier Japońskich Uniwersytetu Warszawskiego Yorozu przez cały rok organizuje spotkania miłośników gier.
 |
Kendama (けん玉 ) – gra zręcznościowa, która polega na umieszczeniu na młoteczku (ken) przywiązanej do niego na sznurku piłki (dama). Młoteczek składa się z czterech elementów: trzech różnej wielkości miseczek, które różnią się rozmiarem oraz szpica na samej górze młoteczka. Istnieje ponad 1000 technik umieszczenia piłki. Podstawowa technika to umieszczenie piłki w każdym z otworów poczynając od najmniejszego, kończąc na szpicu w jak najkrótszym czasie. Bardzo często w kendamę grają również dorośli, którzy często zrzeszają się w kluby miłośników tej gry. |
 |
Go (碁)- jedna z najstarszych gier planszowych na świecie. Grę rozgrywa się na kwadratowej planszy goban przeciętej 19 poziomymi i 19 pionowymi liniami (wykonana z morwy, paulowni lub cedru) za pomocą białych i czarnych kamieni (spłaszczone soczewki o średnicy 22 mm i wysokości 7 mm). Gracze kładą na przemian kamienie na skrzyżowaniach linii. Celem gry jest zdobycie jak największego terytorium. Obszar zdobyty stanowią wolne pola otoczone szczelnie własnymi „kamieniami”. |
 |
Shogi (将棋)– japońskie szachy rozgrywane na planszy 9×9. Gracze shogi, Sente (Czarny) i Gote (Biały), posiadają po 20 pionków na kształt klina z lekko różniącymi się rozmiarami, które są oznaczone znakami kanji. Rozgrywka odbywa się turowo. Charakterystyczne w shogi jest to, że istnieje możliwość umieszczenia jednej z „zabitych“ figur z powrotem na planszy w miejsce kolejnego ruchu oraz to, że wymagane jest aby każdy ruch szachował króla. |
 |
Koma (独楽) – japoński bączek. Wprawiany jest w ruch za pomocą sznurka nawiniętego wokół osi obrotu. Istnieje wiele rodzajów koma, niektóre z nich wydają dźwięki (gwizd), a np. beigoma wirując zderzają się, niczym zapaśnicy na ringu. |
 |
Tako (凧) – latawiec wykonany z japońskiego papieru washi i bambusowej ramki. Istnieje wiele kształtów latawców, np. yakko-dako– latawiec w kształcie lokaja z dawnych czasów. |
