Japonia (Nihon lub Nippon) jest krajem położonym na ok. 3900 wyspach. Większość z tych wysp jest bardzo małego rozmiaru. Największe cztery wyspy tworzące terytorium Japonii to: Honsiu, Hokkaidō, Kiusiu i Sikoku. Całkowita powierzchnia kraju wynosi 378000 km2 — jest to nieco więcej niż obszar Wielkiej Brytanii, ok. 1/25 obszaru USA i zaledwie 0,3% ogólnej powierzchni lądów świata. Wyspy tworzą ciąg o długości prawie czterech tysięcy kilometrów.
Przez wyspy japońskie przebiega część łańcucha górskiego, który rozpościera się od południowo-wschodniej Azji aż po Alaskę. W górach występują liczne rzeki, wodospady oraz czyste jeziora. Obszar górzysty stanowi 71% powierzchni kraju. Wiele setek szczytów górskich sięga wysokości 2000 metrów. Wzdłuż wyspy Honsiu biegnie łańcuch Japońskich Alp, najwyższych gór w Japonii, o wysokości 3000 metrów. Pomiędzy Alpami a Tokio znajduje się Mont Fuji, aktywny wulkan, mający najwyższą wysokość, sięgającą 3776 metrów. W Japonii jest ponad 70 aktywnych wulkanów, które mają swój skutek w występowaniu trzęsienia ziemi.
Fauna i flora
Lasy pokrywają ponad 66% powierzchni kraju. Na północym Hokkaidō są to lasy szpilkowe typu tajgi, w północnym Honsiu – lasy zrzucające liście na zimę (buk, kasztanowiec, klon), na południu Honsiu, Sikoku i Kiusiu zielone lasy podzwrotnikowe (dąb, jodła momi, bambus) i na archipelagu Riukiu lasy zwrotnikowe.
Największym ssakiem występującym na terenie Japonii jest niedźwiedź brunatny. Występują tam także: makak japoński, jeleń wschodni, jadowity wąż trimeresurus. Ptaki reprezentują czaple, bażanty, dzikie kaczki. Rzadkością są zagrożone wymarciem ibisy japońskie, które występują jedynie na wyspie Sado, a także żurawie japońskie i czarne bociany.
Klimat
Klimat jest bardzo zróżnicowany. Archipelag japoński rozciąga się łukiem od 20°25′ do 45°33′ szerokości geograficznej północnej. Japonia leży w północno-wschodniej strefie występowania monsunów, które docierają tu z Korei, Chin i Indii.
Temperatura na północy wynosi latem ok. 20°C, natomiast zimy są bardzo śnieżne i mroźne, a temperatury spadają do ok. -40°C. Południe kraju jest dużo cieplejsze ok. 30°C w lecie i ok. 15°C w zimie.
W Japonii są cztery pory roku. Wilgotne i gorące lato rozpoczyna się w połowie lipca. Bezpośrednio poprzedza je pora deszczowa, która trwa około jednego miesiąca i nie występuje jedynie na wyspie Hokkaidō, położonej najbardziej na północ kraju.
Pora zimowa w Japonii jest zróżnicowana w poszczególnych częściach kraju. Na obszarach położonych od strony Pacyfiku występuje wiele słonecznych i ciepłych dni. Za to na Hokkaidō zimy są bardzo mroźne. W górach zimą jest bardzo dużo śniegu. Obfitość śniegu pozwala na uprawianie sportów zimowych.
Wiosna i jesień w Japonii są najpiękniejszymi i najbardziej kolorowymi porami roku (wiosną jest różowo od kwitnących wiśni, a jesienią kraj pokrywają czerwono-brunatne liście klonów). Jesień przynosi ze sobą tajfuny charakteryzujące się ulewnymi deszczami oraz porywistymi wiatrami.
Tokio położone jest na tej samej szerokości co Ateny i Los Angeles. Zimy w stolicy Japonii są łagodne o niskiej wilgotności powietrza i rzadkich opadach śniegu, lata są gorące i bardzo wilgotne.
Zróżnicowany klimat, obfitujący w deszcze sprzyja występowaniu dużych obszarów leśnych oraz bogatej roślinności na terenie całego kraju.
Ludność
Japonię zamieszkuje 126 mln ludzi. Jest to dziesiąty kraj świata pod względem liczby ludności. Powierzchnia wysp jest raczej górzysta przez co tereny zamieszkałe to jedynie ok. 10%. Gęstość zaludnienia jest bardzo duża, przeciętnie 338 osób na km2.
Ludność kraju mieszkająca w różnych regionach różni się zarówno pod względem kulturowym, jak i językowym. Podczas podróży po Japonii można zauważyć, że w Tokio mówimy „arigatō”, a w Kioto — „ōkini”. Oba te znaczą to samo: „dziękuję”. Językiem ogólnokrajowym, którego Japończycy uczą się w szkole jest hyōjungo (標準語), czyli „standardowy japoński”.
Społeczeństwo japońskie nadal przykłada istotną wagę do tradycji, a ściśle przypisane role poszczególnym grupom społecznym nadal warunkują funkcjonowanie.
Praktyczne rady
1. Japończycy są bardzo kulturalnym, jednak hermetycznym narodwem. Należy pamiętać, iż nie oczekują od obcokrajowców takiego samego zachowania, jak od siebie. Nie powinno się odkłaniać głęboko, może to być traktowane jako przedrzeźnianie. Wystarczy lekko skłonić głowę i powiedzieć „arigatō”.
2. Podając wizytówkę czy inny dokument powinniśmy to zrobić oburącz.
3. Nie wyciągamy ręki do powitania w Japonii (jednak zwykle Japończycy, poznając obcokrajowca, wyciągają do niego rękę — wówczas bez obaw możemy ją uścisnąć!).
4. Zdejmujemy buty przed wejściem do świątyni, tradycyjnej restauracji, a także w pokoju hotelowym, jeżeli ma on tradycyjny wystrój.
źródła zdjęć: abercrombiekent.com
