Shōchū 焼酎 jest bardzo popularnym japońskim alkoholem, który przypomina słabszy odpowiednik wódki. W przeciwieństwie do sake jest alkoholem destylowanym i może być produkowana z ryżu (kome 米), jęczmienia (mugi 麦), ziemniaków (imo 芋), gryki (soba そば), a nawet z brązowego cukru (kokutō 黒糖). Ze względu na użyte składniki, shōchū może być delikatna i łagodna (w przypadku ryżu) lub bardzo mocna (w przypadku ziemniaków). Zwykle zawartość alkoholu wynosi 25%, ale niektóre odmiany tego alkoholu osiągają 45% i więcej.
Obecnie istnieje 635 destylarni shōchū (sakagura), gdzie produkuje się różne odmiany oraz smaki. W ostatnim czasie ten napój alkoholowy zyskuje coraz większą popularność poza granicami Japonii, a w samym Kraju Kwitnącej Wiśni jej sprzedaż znacznie wzrosła.
Zależnie od rodzaju, shōchū podaje się w różnych kombinacjach z gorącą wodą (5:5, 6:4, 7:5) uzyskując w ten sposób słabszy lub mocniejszy smak alkoholu. Również kolejność nalewania wpływa na shōchū – dodając wódkę do wody złagodzimy jej smak, natomiast odwrotna kolejność nalewania sprawi, że trunek będzie o wiele mocniejszy, a smak bardziej wyrazisty. Shōchū podawana jest również z lodem lub w formie drinków z sokami owocowymi. Popularnym drinkiem na bazie shōchū jest chūhai, wymieszany z wodą sodową, lodem i cytryną. W każdym japońskim sklepie jest duży wybór gotowych chūhai o różnych smakach i zawartościach alkoholu, a nawet wersje dietetyczne bez cukru.
Wiele regionów Japonii słynie ze swoich lokalnych odmian tego trunku. Na przykład na Okinawie warto spróbować tamtejszego awamori 泡盛, wyjątkowej shōchū wyprodukowanej z tajskiego, a nie japońskiego ryżu. Soba shōchū, czyli shōchū gryczane, została po raz pierwszy wyprodukowana w latach 70. przez destylarnię z Miyazaki. Satsuma shōchū to z kolei specjalność prefektury Kumamoto, na bazie słodkiego ziemniaka.
Źródło zdjęć: nipponselect.com, japaneats.tv, taspy.jp, goneko.net
