Japoński system edukacyjny jest podobny do polskiego. Pierwszym etapem jest 6-letnia szkoła podstawowa, później 3-letnie gimnazjum, 3-letnie liceum oraz studia. Jednak początek szkolnych doświadczeń nieco odbiega w kształcie od tego nam znanego…
1. W japońskiej szkole podstawowej i gimnazjum, owszem dzieci są oceniane z przedmiotów obowiązkowych, jednak nie ma to wpływu na przechodzenie z klasy do klasy! Szkoła ma zachęcać do nauki i pokazywać do czego zdobyta wiedza może się przydać.
2. Ściany oddzielające klasy od korytarza nie istnieją! W niektórych przypadkach jest to ewentualny rząd okien, bądź niska lada, lecz drzwi do klasy pozostają cały czas otwarte, a podczas zajęć wszędzie panuje cisza i nastrój skupienia.
3. W większość japońskich szkół podstawowych wymagane są takie same mundurki oraz takie same tornistry (określony kolor). Zgodnie ze zwyczajem tornistry kupowane są wnukom przez dziadków na rozpoczęcie nauki w I klasie i muszą posłużyć do końca szkoły podstawowej.
4. Podręczniki wymieniane co 3 lata rozdawane są dzieciom bezpłatnie, a ich koszt ponosi Ministerstwo Edukacji.
5. Każda szkoła zapewnia dzieciom obiad, który jest w części opłacany przez japoński rząd. Posiłki podawane są w klasach a za ich roznoszenie i sprzątanie po nich odpowiedzialni są uczniowie! Odbierają oni z szkolnej kuchni przygotowane posiłki według planu żywieniowego przekazywanego rodzicom co miesiąc i rozkładają na talerzyki, nalewają itd. Do szkoły dzieci przynoszą jedynie termosy z wodą, słodkie napoje i soki są zabronione!
6. Maili uczniowie zajmują się również sprzątaniem! Dzieci zmywają tablicę, zamiatają i myją podłogi, okna, sprzątają toalety itd. Dzieci odpowiadają również za szkolny ogródek, gdzie sieją, kopią, pielą. W ten sposób uczą się pracować razem oraz zyskują szacunek do pracy innych.
