W Japonii tatuaże nigdy nie był uważane za coś dobrego. Z opisów z Chińskich ksiąg z okresu Yayoi możemy się dowiedzieć, że tylko po części były widziane jako symbole religijne i były połączone ze statusem jednostki. Najwięcej historii, opisów tatuaży Japończyków spisanych przez Chińczyków opisuje je jako barbarzyńskie i przeznaczone dla kryminalistów. W późniejszym okresie Kofun negatywne opinie się nasiliły ponieważ tatuaże zostały połączone jedynie z wizerunkiem kary dla kryminalisty. Popularne było tatuowanie na ręce bądź czole symboli pokazujących że dana jednostka dokonała przestępstwa. Warto zaznaczyć, że taka forma kary przeznaczona była tylko za ciężkie wykroczenia, jako że wiązała się z byciem wykluczonym przez społeczeństwo i napiętnowanym. W XVII wieku […]
