13 lipca 2015 r. to historyczny moment dla wszystkich młodych ludzi, którzy chcieliby pojechać do Japonii na dłużej. Tego dnia weszło w życie porozumienie pomiędzy Rządem RP a Rządem japońskim umożliwiające pobyt i pracę obywateli obu krajów w ramach programu „Zwiedzaj i pracuj”. Wiza ta zezwala na roczny pobyt w Japonii oraz podjęcie w niej dodatkowo pracy zarobkowej, dzięki której będzie można zdobyć środki na pobyt podróż po kraju. W pierwszym roku trwania programu limit wydanych wiz wynosił 250, natomiast w kolejnych latach 500.
Warunkiem uczestnictwa w programie, poza polskim obywatelstwem i ważnym paszportem, jest wiek pomiędzy 18 a 30 rokiem życia. Trzeba również mieć wykupiony bilet do Japonii w obie strony lub wykazać posiadanie środków wystarczających na kupno takiego biletu. Niezbędne będą również odłożone pieniądze na początek pobytu w Japonii (2000 dolarów amerykańskich).
Należy pamiętać, że celem wyjazdu w ramach tego programu powinien być głównie wypoczynek i zwiedzanie. Jeśli chcemy udać się do Japonii głównie w celach zarobkowych, konieczna będzie inna wiza.
Jeśli uda nam się odłożyć pieniądze i kupić bilet, to nie pozostaje nic innego jak zaaplikować do programu. Do Ambasady Japonii w Polsce, po wcześniejszym kontakcie telefonicznym z konsulatem, należy złożyć następujące dokumenty:
– wniosek wizowy
– pisemne wyjaśnienie powodu aplikowania do programu (jedna strona A4)
– dowód zakupu biletu lotniczego w obie strony do Japonii lub dokumentacja środków pozwalających na jego zakup
– wyciąg z konta bankowego z ostatnich 3 miesięcy
– życiorys
– zarys planu pobytu
Jeśli wszystkie dokumenty będą wypełnione prawidłowo i otrzymamy wizę, mamy 3 miesiące na przylot do Japonii. Od momentu przylotu wiza jest ważna przez rok.
Warto pamiętać, że program nie pośredniczy w znalezieniu lokum ani pracy w Japonii – to wszystko leży po stronie uczestnika. Będąc już w Japonii, nie można podejmować pracy w barach, klubach z hostessami czy nocnych klubach, ani takiej, która godzi w dobre obyczaje i porządek społeczny (fuzoku – 風俗), czyli świadczyć usług seksualnych. Istnieje też obowiązek zapisania się do Narodowego Ubezpieczenia Zdrowotnego i zgłoszenia adresu zamieszkania do odpowiedniego urzędu (miejskiego, dzielnicowego).
Szczegółowe informacje i dokumenty do pobrania znajdują się na stronie : Ambasady Japonii w Polsce