Kintsugi (金継ぎ, złote łączenie), znane także jako kintsukuroi (金繕い, naprawiać złotem) to japońska sztuka naprawy pękniętej lub stłuczonej ceramiki. Polega na sklejaniu fragmentów naczynia za pomocą spoiwa na bazie laki, połączonej ze sproszkowanym złotem, srebrem albo innymi metalami szlachetnymi. Istotą kintsugi jest patrzenie na pęknięcia nie jak na wadę, lecz coś stanowiącego o historii danego przedmiotu.
Czarka naprawiona techniką kintsugi
Wg legendy, początków kintsugi powinniśmy upatrywać się w XV w., kiedy to szogun Yoshimasa Ashikaga (1436-1490) stłukł swoją ulubioną czarkę do herbaty. Ponieważ darzył ją szczególnym sentymentem, postanowił wysłać ją do Chin, by tamtejsi rzemieślnicy dokonali naprawy. Ta nie usatysfakcjonowała jednak szoguna – uznał on, że metalowe klamry, które trzymały miseczkę w jednej części, nie są wystarczająco estetyczne. Zlecił więc ponowną naprawę czarki – tym razem w Japonii – zaznaczając, że chce, by naczynie było równie piękne, jak przedtem. Stłuczone fragmenty połączone zostały więc złotem i tak właśnie narodziło się kintsugi. Warto jednak dodać, że łączenie pękniętych naczyń laką obecne było już w okresie Jōmon (12 000 p.n.e. do 300 p.n.e.).
Nowoczesne spojrzenie na kintsugi
W kintsugi możemy odnaleźć istotę filozofii wabi-sabi – „szlachetnego ubóstwa”, która zakłada, że piękno wcale nie musi być doskonałe, a rzeczy, po których widać upływ czasu, również mogą zachwycać.
źródła zdjęć: forgecreative.co, joshuanhook.com
