Hitodama (人魂) to dosłownie „dusze osób, które umarły, oddzielone od ich ciał”. Fenomen znany z japońskiego folkloru wyglądał następująco: kule jak gdyby ognia, koloru czerwonego lub biało-niebieskiego. Elementem wyróżniającym je wśród metafizycznych istot jest ogon ze światła, rozciągający się za nimi niczym ogon komety.
Hitodama nie czyniły ludziom krzywdy. Najczęściej pojawiały się w momencie śmierci człowieka, lub w okolicy miejsc pochówku. Widziane były zazwyczaj w nocy, chociaż zdarzało się spotkać człowieka, który widział je w dzień. Co ciekawe naukowcy i entuzjaści próbują dziś wyjaśnić zjawisko w ramach obecnej wiedzy naukowej. W latach 80-tych Yoshiko Otsuki zaproponował koncept, według którego hitodama miałyby być plazmą w powietrzu.
Źródło grafik: irasutoya.com
