Japońskie łucznictwo pochodzące z tradycji samurajskich, kyudo jest praktykowane jako sztuka, a także środek rozwoju moralności i duchowości. Celem kyudo jest realizacja założeń Shin- Zen- Bi (Prawda- Dobro- Piękno), co oznacza, iż podczas oddawania strzału przez łucznika, który jest przepełniony dobrym nastawieniem do siebie, otoczenia i celu, powstaje piękno.
Łuk, z którego oddaje się strzały jest wyjątkowo długi (yumi) i zdecydowanie przewyższa wysokość łucznika. Najczęściej jest wykonany z bambusa, drewna i skóry, chociaż coraz częściej używa się również laminowanego drewna okrytego włóknem szklanym lub węglowym. Lotki wykonane są z piór orła lub jastrzębia. Łucznicy zakładają na prawą rękę rękawicę yugake, która posiada specjalną bruzdę do napinania cięciwy. Łuk trzymany jest w lewej ręce, cięciwę napina się prawą ręką (dłoń z cięciwą za uchem). Po strzale łuk obraca się w dłoni tak, że cięciwa zatrzymuje się przed zewnętrzną częścią przedramienia lewej ręki łucznika (yugaeri).
W latach 50-tych XX wieku powstał pierwszy podręcznik kyudo, który wykorzystywany jest do dzisiaj. W Polsce kyudo jest nierozerwalnie związane z Polski Stowarzyszeniem Kyudo.
