Zapewne w każdym kraju występują dialekty. W Polsce kojarzymy dialekt śląski, góralki czy kaszubski. Japonia bogata jest w duże ilości dialektów. Ze względu na ukształtowanie terenu różnice wniknęły same z siebie. W Japonii dialekty w najbardziej ogólny sposób dzielą japoński na wschodni i zachodni.
W 1853 kiedy to Japonia przechodziła zmiany w erze Meiji zadecydowano, który dialekt zostanie „standardowym Japońskim”. Dialektem tym został Japoński używany w części Tokio – Yamanote, wysoko postawieni Japońcy mówili tym dialektem. Dzięki rozwojowi technologii takiej jak radio dialekt ten rozprzestrzenił się na inne regiony. Obecnie to ten japoński nauczany jest w szkołach i używany w telewizji.
Zachodni Japoński używany jest w regionie Kansai, Shikoku i Chubu. Dialekt ten wywodzi się z dawnej stolicy Japonii – Kioto. Zachodni Japoński znany jest ze skróconych słów oraz zmienionych sylab.
Jak mogliście wyczytać z opisu pod mapką istnieje jeszcze jeden region o charakterystycznym odmiennym sposobie mówienia. Na terenie wyspy Kyushu, która od zawsze była ważnym miejscem budowania relacji z Koreą oraz Chinami wykształciło się wiele różnych dialektów. Za względu na podział geograficzny jak i kulturowy dialekty z Kyushu mają znaczące różnice od tego Tokijskiego. Podstawowo dialekt Kyushu można podzielić na 3 główne dialekty: Satsugu/Kagoshima, Hōnichi oraz Hichiku.
Wśród dialektów watro też wspomnieć o dialekcie z Okinawy. Wpisany jest on na listę UNESCO jako zagrożony zniknięciu. Powszechne użycie japońskiego z Tokio sprawia, ze charakterystyczne różnice językowe powoli zanikają.
