W połowie sierpnia w Japonii wypada długi weekend, w czasie którego cała Japonia zdaje się być w ruchu. A to dlatego, że w tym okresie obchodzone jest obon, czyli japońskie święto zmarłych, co wiąże się z powrotem wielu osób w strony rodzinne. W przeciwieństwie do polskiego dnia Wszystkich Świętych jest to święto bardzo radosne, a jedną z jego głównych atrakcji stanowi taniec zwany bon odori, którym uczestnicy witają powracające do domu duchy przodków. Istnieje wiele regionalnych odmian tańca, które różnią się zarówno krokami jak i melodią. Najczęściej uczestnicy gromadzą się na miejskich placach i tańczą w kole wokół drewnianego podwyższenia, zwanego yagura, na którym ulokowani są muzycy – przede wszystkim bębniarze wybijający rytm oraz śpiewacy.
Spośród wielu regionalnych tradycji, warto wymienić odbywający się w dniach 12-15 sierpnia w mieście Tokushima na Shikoku Awa Odori – największy festiwal taneczny w Japonii, który przyciąga co roku 1,3 mln turystów. Awa to historyczna nazwa prefektury Tokushima, natomiast odori oznacza taniec. Tradycja święta często wywodzona jest od anegdotycznej opowieści opisującej uroczystości otwarcia zamku Tokushima w 1586 r. Choć brak wiarygodnych źródeł historycznych potwierdzających ten fakt, to wiadomo że w 2. poł. XVII w. obchody obon w Tokushimie były już 3-dniowym wydarzeniem o skali zdolnej zakłócić porządek publiczny. Współcześnie w czasie święta zespoły zwane ren składające się z tancerzy i muzyków (shamisen, bęben taiko, flet shinobue i gong kane) w tanecznym korowodzie przemierzają ulice miasta. Wśród wykonawców znajdziemy zarówno amatorów jak i profesjonalistów, którzy poświęcają miesiące pracy na dopracowanie układów choreograficznych, a grupy taneczne ściągają na festiwal nieraz z całej Japonii. Za dnia wykonywany jest powściągliwy taniec Nagashi, natomiast po zapadnięciu zmroku ulice w centrum miasta zamieniają się w wielką scenę, a uczestnicy wpadają w swoisty trans prezentując szaleńczy Zomeki, zwany obrazowo „tańcem głupca”. Ponadto, mężczyźni i kobiety tańczą w innych stylach – panowie w krótkich narzutkach happi tańczą na mocno zgiętych kolanach wykonując ekspresyjne gesty, natomiast ruchy pań odzianych w yukaty (cienkie, letnie kimono) są delikatne i pełne gracji, a ułożone w zwartym szyku tancerki utrzymują cały czas ciężar ciała na czubkach sandałów geta.
Taniec Awa Odori rozpowszechnił się także poza Tokushimą – głównie na samym Shikoku, a także w rejonie Kantō (wschodnia Japonia). Spośród regionalnych odmian najwięcej widzów przyciąga właśnie festiwal w okolicach Kōenji w Tokio.
