Starożytna odmiana gry w piłkę japońskiego pochodzenia nazywa się kemari (蹴鞠 – dosłownie „piłka kopana”). Ma wiele wspólnego z dzisiejszą piłką nożną.
Historia
Kemari przywędrowało do Japonii z Chin, tak jak wiele innych aspektów kultury, sztuki i języka w starożytności. Najwcześniejsze wzmianki o piłce nożnej pojawiają się już w najstarszej japońskiej kronice, Nihon shoki, napisanej przed 644 rokiem.
Według tych zapisów, w kemari grano w klasztorze Hôkôji w Narze w 644 roku n.e. Jednym z graczy był książę Nako no Ôe, późniejszy cesarz Tenji. Podczas gry przyszłemu cesarzowi spadł z nogi but. Gdy zobaczył to Nakatomi (późniejszy Fujiara), podniósł buta i oddał go księciu. To ważne wydarzenie, ponieważ książę i Nakatomi zostali przyjaciółómi i rok później współpracowali przy obaleniu klanu Soga.
Zasady gry
W Chinach gra w piłkę nazywana cuju istniała już w czasach Walczących Królestw (476 p.n.e. – 221 n.e.). Był to dość brutalny sport używany do trenowania armii. Z czasem ustalone zostały zasady gry, dzięki czemu cuju stało się bardziej łagodne, zachowując jednocześnie swój charakter rywalizacji.
Gdy ta gra pojawiła się w Japonii, element rywalizacji zniknął. Celem gry w cuju było kopnięcie piłki (bez użycia rąk) do siatki przez specjalny otwór. Celem kemari z kolei jest jak najdłuższe utrzymanie piłki w powietrzu przy pomocy różnych części ciała oprócz rąk.
W grze kemari nie ma przegranych ani wygranych. W grze bierze udział od 6 do 8 osób – czterech graczy głównych i maksymalnie czterech wspomagających. Ich celem była współpraca mająca na celu utrzymanie piłki w powietrzu tak długo jak jest to możliwe. Liczyło się więc współzawodnictwo, a nie rywalizacja.
Kolejną różnicą między kemari a jej chińskim pierwowzorem jest grupa społeczna, która uprawia ten sport. W Chinach byli to wojskowi, w Japonii arystokraci. Gra w kemari uchodziła za bardzo wyrafinowany czas spędzania wolnego czasu.
W okresie Kamakura gra w kemari stała się popularnym sportem pośród klasy samurajskiej. W okresie Edo (między XVII a XIX wiekiem) popularność gry przeniknęła do mas. Po restauracji Meiji popularność kemari spadła.
źródło zdjęcia: greenshinto.com
